Ik las een boek over hondengedrag of eigenlijk gaat dat ook over mensengedrag. Een hond is een goede spiegel van hoe jij je voelt. De hond wil dat jij een roedelleider bent voor hem en leest jouw gedrag. Pak jij de leiding niet, dan doet hij het. Hij ziet feilloos aan jou of je in balans bent, of je krachtig bent, of je zelfvertrouwen hebt, kortom of jij het gaat doen of dat hij het moet doen.
Gaat dit blog nu over honden? Nee, zeker niet. Het gedrag van honden verschilt alleen niet zoveel van de mens. Hoe jij je voelt, zo kom je ook over, niet alleen bij de hond, ook bij mensen. Hoe jij denkt, krijg je ook terug. Ons lichaam kan ons brein veranderen, ons brein ons gedrag en ons gedrag onze resultaten.
Stel je hebt een functioneringsgesprek en je ziet hier tegenop. Als je met dit gevoel het gesprek ingaat, grote kans dat het gesprek dan ook niet soepel verloopt. En na afloop is je gevoel bevestigd dat je terecht opzag tegen dit gesprek. Wat zou er gebeuren als je voordat je het gesprek ingaat, jezelf twee minuten oplaadt. Je maakt je groot en breed en zegt tegen jezelf dat er geen reden is tegen dit gesprek op te zien. Je hebt je goed voorbereid, je weet waar je naar toe wilt en je weet wat je sterke kanten zijn. Wedden dat je dan een heel ander gesprek krijgt? Eentje waarvan je na afloop glimlachend de deur uitloopt.
Hoe dit komt? Je gedrag wordt gespiegeld door je gedachten. Als jij onzeker bent, gedraag je je ook onzeker. Laad je jezelf op en heb je positieve gedachten, dan kom je ook zo over. De ander reageert op jouw non-verbale houding.
Nog een voorbeeld. Als je naar een feestje gaat en je bent onzeker of de mensen jou wel leuk vinden, dan heb je grote kans dat de mensen je inderdaad minder leuk vinden. Ga je met de gedachten heen dat de mensen je leuk vinden, dan vinden de mensen je ook leuk. Het is je houding die iets uitstraalt. Wat je geeft, krijg je terug. Dat geldt ook voor je gedachten.
Terug naar het hondenboek. Waarom las ik dit boek? Omdat ik een hond heb die nogal veel blaft. Niet zo leuk voor de buren. Hij doet dit als er mensen langslopen of als we weggaan. Dan is hij heel enthousiast en dit uit hij door te blaffen. Elk gedrag van de hond is af te leren, zo ook dit gedrag. Uit het boek leerde ik dat ik mij dus groot en krachtig moest opstellen. Ik ben de roedelleider, niet hij. Als ik mij klein opstel, heb ik geen enkel overwicht over hem. Wat gebeurde er tot mijn verbazing? Ik had het boek gelezen, maakte mij groot en breed, zei tegen Tom, ga je mee, we gaan uit, hij blafte natuurlijk, ik zei er wat van en hij hield op. Ik was echt stomverbaasd. Hij hield echt op met blaffen, zelfs in de gang. Het werkt dus echt.
Het werkt met honden, maar het werkt ook echt met mensen. Probeer het maar eens uit. Ben je ergens zenuwachtig voor of heb je weinig zelfvertrouwen in een situatie? Maak je twee minuten groot en breed en laat positieve gedachten door je heen stromen. Ik ben heel benieuwd wat er met je gebeurt. Laat je het mij weten?
Het boek is overigens van Anniek Winters en heet ‘Samen in balans’. Een echte aanrader als jij een leider voor je hond wilt zijn. Wil je liever een boek lezen dat niet over honden gaat? Dan raad ik je ‘De eerste indruk’ van Roos Vonk aan.
Ben je na deze tips nog steeds onzeker of heb je weinig zelfvertrouwen? Geef je dan op voor de cursus De Slimme Secretaresse of de vijfdaagse cursus De SuperSlimme Secretaresse. Ook interessant voor iedereen die wel zelfvertrouwen heeft :).
Gerelateerde blogs
Laten we ons omscholen tot tandartsassistente?
Secretaresse verliest van automatisering